Het is dankzij Ras El Hanout dat Anas Achaara de theaterkriebel te pakken kreeg. Hij botste toevallig tijdens een opendeurdag op de organisatie. Anas had voordien altijd gedacht dat theater voor witte mensen was en niet meteen iets voor hem. Hij waagde zijn kans en schreef zich in bij de nieuwe lichting om samen een toneelstuk te maken. Via verschillende ateliers over schrijven, podium présence, dans en uitspraak liet de liefde voor theater hem niet meer los.